วันศุกร์ที่ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2558

ปวดห้วหน่อยนะครับเจอคนแบบนี้



ท่านผู้อ่านมีลูกน้องประเภทหนึ่งไหมครับ คือลูกน้องที่ทำงาน เมื่อสั่งเท่านั้นไม่สั่งก็คือนั่งเฉย และเมื่อสั่ง ไม่ใช่ว่าสั่งแล้วจะได้ผล ใน แต่ละงานนั้นยังต้องจี้กันทุกฟิก้าว ไม่จี้ไม่ผลักก็ไม่เดิน ต้องผลักจึง จะเคลื่อนที่เหมือนวตถุชิ้นหนึ่งละครับ แม่แรงไฟฟ้า

ทำงานได้ผลก็เงียบ ไม่ได้ผลก็ปิดปาก เราเป็นผู้Iหญ่ก็ต้อง นั่งเทียนคิดเอาเองว่าลูกน้องจะทำไดใหม วันไหนไต้ผลก็โชคดีไป วันไหนไม่ไต้ผลก็ไม่รู้เรื่องกัน บางทีจะแก้ปัญหาก็ช้าไปเสียแล้ว เพราะ ลูกน้องไม่ยอมรายงาน

สอนก็แล้ว แนะนำก็แล้ว ให้การศึกษาอบรมก็แล้ว เขาก็ยัง คงความเป็นเหมือนวัตถุชิ้นหนึ่งในสำน้กงานที่ไม่ผลักไม่ไป

ปวดห้วหน่อยนะครับเจอคนแบบนี้ แม่แรง ยกรถ ไฟฟ้า

คนชนิดนี้ถ้าจัดให้นั่งโต๊ะที่ไกลตา ก็ยิ่งสบายเขาเพราะสามารถ จะขี้เกียจไต้ทั้งวัน

จะจัดการกับเขาอย่างไรดี เป็นปัญหาน่าคิ&เ

สำหรับคนแบบนี้

หนึ่งจะต้องจัดให้นั่งโต๊ะอยู่ใกล้ ๆ หัวหน้าครับ ให้การกระทำ การเคลื่อนไหวอยู่ในสายตาไต้ตลอด นี่เป็นการคุมชั้นหนึ่งแล้ว

สองก็จะต้องกำหนดหน้าที่การงานที่แจ่มช้ดของเขาลงไป ถ้าบริษัทยังไม่มีใบกำหนดหน้าที่การงานของคนทั้งหมด ก็ลองทำเฉพาะ

ลูกค้าอุตส่าหโทรศัพท์ทางไกลจากเชียงรายเข้ามาหาซื้อสินค้า

ปรากฏว่าสายโทรศัพท์1ปเข้าที่แผนกจัดซื้อ พน้กงานบอกว่า "ที่นี่แผนกจัดซื้อครับ คุณต้องโทรใหม่ ติดต่อฝ่ายขายโดยตรง"

ลูกค้าโทรใหม่เหมือนกนครับ แต่โทรไปหาคู่แข่งของบริษัทนั้น เพราะกว่าจะต่อโทรศัพท์ทางไกลไต้ครั้งหนึ่งนั้นกินเวลาครึ่งชั่วโมงแล้ว

ลูกค้ามาเดินซื้อสินค้าถึงโชว์รูม ปรากฏว่าพนักงานขายกำลังไป ห้องนํ้า คนบริษัทที่เดินอยู่ที่โชว์รูมเป็นพนักงานบญชีบอกกับลูกค้าว่า "ต้องรอพนักงานขาย"

ผู้จัดการโรงงาน ขณะที่อยู่นอกบริษัท มีลูกค้าถามหาจะซื้อ สินค้า ก็บอกว่า "ผมไม่รู้ราคา คุณต้องติดต่อกับฝ่ายขายโดยตรง" แม่แรงตะเข้

เป็นอันว่าแต่ละคนล้วนปฏิเสธไม่ยอมทำหน้าที่ขายแIแเต่ นิดเดียว คือการปล่อยลูกค้าให้หลุดลอยไปนั่นเอง

การทำการค้าเขาจะถือกันว่า ทุกคนไม่ว่าตำแหน่งหน้าที่ไหน นับแต่ประธานบริษัทลงมาจนถึงภารโรง จะต้องถือว่าการขายเป็นภาระ หน้าที่ของ.ตนเอง

ลูกค้าอุตส่าห์โทรเข้ามา อุตส่าห์เดินมาถึงที่ หรือเป็นฝ่ายเริ่ม ถามหาสินค้าก่อนเช่นนี้ เหมือนกับคดข้าวใส่จานตั้งไว้ตรงหน้าแล้ว เพียงแต่หยิบช้อนตักข้าวเข้าปากเท่านั้นเอง

- น่าเสียดายที่ฝ่ายบริหารมองไม่เห็นความสำคัญของลูกค้าพอแม่แรงตะเข้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น