กฎของการพฒนา อย่างหนึ่งคือ การพัฒนาในเชิงคุณภาพ ซึ่ง
มกจะเกี่ยวพันกับการสั่งสมทางปริมาณ
ฟังดูแล้วอาจรูสึกเป็นนามธรรมหน่อยนะครับ
คนที่ขายก๋วยเตี๋ยวมาแล้ว ๑๕ ปี ปรุงก๋วยเตี๋ยวไปแล้วเป็น แม่แรงไฟฟ้า
หมื่นๆ ชาม ควรมีความสามารถในการปรุงให้รสชาติเอร็ดอร่อยถูกปาก
ลูกค้า
ช่างซ่อมรถ ทำงานประจำอู่มาแล้ว ๒๐ ปี แมือซ่อมจะต้องดี เยี่ยม สามารถเข้าใจกลไกทั้งหมดของเครื่องยนต1ต้ทะลุปรุโปร่ง แม่แรง รถยนต์ ไฟฟ้า
สมุห์บัญชีที่ผ่านงานบ้ญชีมาแล้ว ๘ บริษัท เป็นเวลา ๒๐ ปี ควรมีความสามารถทางบัญชีเป็นเลิศ
นักแกอบรม นักบรรยายที่สอนมาแล้วนับพันนับหมื่นครั้ง จะต้องเป็นนักบรรยายที่จ้บจิตจับใจผู้ฟัง
นี่คือกฎเกณฑ์ของธรรมชาติที่ควรจะเป็นไป
เป็นเรื่องของการสั่งสมทางปริมาณ ปรุงก๋วยเตี๋ยวมากชาม ซ่อม รถมากครั้ง ทำบัญชีเยอะแยะ บรรยายหลายหน ปริมาณครั้งที่ทำ ที่ปฎิบ้ตินั่นเอง ก่อให้เกิดการพัฒนาขึ้นในเชิงคุณภาพ กล่าวคือสามารถ ทำให้งานนั้น ๆ ดียิ่งขึ้นเป็นลำต้บตลอดมา แม่แรงตะเข้
ใครก็ตามที่ทำงานมานานปี แต,เ]มือไม่พัฒนาไปตามวันเวลา
ที่ผ่าน คนคนนั้นเ]นกฎธรรมชาติครับ จะเ1เนคนที่มีชีวิตอยู่ไปวัน ๆ
โต๊ะทำงานเป็นสัญญาณบ่งบอกอะไรบางอย่างได้เหมือนกัน
นะครับ
บางคนเป็นเจ้าของโต๊ะทำงานที่มีเครื่องประดับสารพัดอย่าง เรียงรายอยู่โดยรอบ ที่ผนังมีโปสการ์ดติดเต็มไปหมด มีรูปศิลปิน คนโปรด มีรูปภาพครอบครัว ข้าง ๆ โต๊ะมีหม่'อต้มกาแฟที่กำลงเดือด ส่งกลิ่นกาแฟหอมฉุยไปทั่วบริเวณที่ชั้นหนังสือมีนวนิยายเล่มใหม่วางอยู่ และมีอุปกรณ์ถักนิตติ้ง มุมหนึ่งของโต๊ะมีถุงมะยมดองพร้อมพริกกับ เกลือ เป็นบรรยากาศที่แสนสบาย รู้สึกเหมือนบ้าน
บางคนเป็นเจ้าของโต๊ะทำงานที่ว่างเปล่า มีแต่ของใช้ที่จำเป็น เท่านั้น คือเครื่องเขียนไม่มีกระดาษบ้นทึกหรือคลิปหนีบกระจัดกระจาย ให้เห็น เพราะว่าสิ่งเหล่านั้นจะเก็บเข้าลิ้นชกไว้หมด
โต๊ะทำงานของคนแรกก้บคนหลังสะท้อนออกถึงอุปนิสัยที่ ตรงกนข้าม
คนแรกต้องการจะบอกว่า "ฉันอยู่ตรงนี้ ฉันสบายแล้ว มัน เหมือนบ้านของฉัน ฉันอยากอยู่ตรงนี้ ไม่ต้องไปไหนอื่น" เพราะสิ่ง รอบ ๆ ต้วของเขาคือชีวิตส่วนตัวเท่านั้น
คนที่สอง ต้องการจะบอกว่า "ฉันไม่ต้องการหยุดนิ่ง ณ จุดนี้ ฉันต้องการทำงาน ฉันอยากเคลื่อนไหว ฉันอยากก้าวไปข้างหน้า ฉัน พร้อมเสมอที่จะรับงานใด ๆ ก็ไต้ที่จะก่อให้เกิดผลสำเร็จขึ้นมา"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น